Ja hérna, svei mér þá og sei, sei.

Ja hérna, svei mér þá og sei, sei. Þetta eru góð og gild íslensk lýsingarorð sem lýsa undrun. Nú fara senn í hönd kosningar til borgarstjórnar. Sjálfstæðismenn, með Hönnu Birnu í fararbroddi hafa brotið blað í sögunni. Nú hefur verið sköpuð sátt milli meirihluta og minnihluta, minnihlutinn fær meira vægi en verið hefur. Þess vegna hefur lítið heyrst í vinstri mönnunum framan af. Einnig hefur það verið aðdáunarvert nú í þessum darraðardansi, að rekstur borgarinnar gengur vel og ekki stendur til að hækka skatta. Sjálfstæðismenn vita nefnilega, að háir skattar gera fólki erfitt fyrir, sérstaklega á tímum sem þessum.

 En vissulega þarf að skera niður og forgangsraða. Að einhverju leiti er dregið úr framkvæmdum, það þarf að spara. En þá tekur oddviti Samfylkingar sig til og gagnrýnir framkvæmdastoppið. Vill hann kannski frekar skera niður í velferðarþjónustunni? Hækka skatta? Jú vinstri mönnum klæjar í fingurna. Skjálfandi eins og fíkill sem þráir dóp, bíða þeir með vonarglampa í augum, eftir tækifæri til að fá að hækka skatta. Vilja þeir kannski skera niður í velferðarmálum? Ef menn telja sig bæra til þess að gagnrýna, þurfa þeir að koma með lausnir. Það virðist standa í þeim, það er auðveldara að gagnrýna mál en leysa þau.

Eftir tólf ára valdatíð höfðu vinstri menn hækkað útsvar í hámarks prósentu, aukið skuldir um mörg hundruð prósent, fælt burtu fyrirtæki og þar af leiðandi tapað skatttekjum, sett á tímabundið holræsagjald sem gleymdist að afnema (það er reyndar enn á, en óraunhæft er að taka það af miðað við núverandi ástand) og hleypt lóðarverði upp í óþekktarhæðir húsbyggendum til mikils ama. Maður skyldi ætla, eftir svona æfingar að menn sýndu iðrun og skömmuðust sín. En ó nei.

Ótrúlegt en samt alveg satt, þau bjóðast til að stjórna borginni, einu sinni enn. Er það nokkuð nema von að það gáfulegasta sem mér dettur í hug, sé einmitt; ja hérna, svei mér þá og sei,sei!!!

                                                      Jón Ríkharðsson

Mistök í prófkjöri Samfylkingarinnar og fjölmiðlar þegja

Það vekur athygli að í prófkjöri Samfylkingarinnar sem lauk í gær fær Dagur 112 fleiri atkvæði en þau sem voru talin.

Spurningar vakna um hvort eitthvað gruggugt sé á seiði í þessu prófkjör eða hvað veldur því að oddvitinn fær fleiri atkvæði en talin atkvæði. Var nokkuð verið að fegra lokatölur oddvintans?

Það vekju jafnframt að jafnvel þótt þegar þetta er skrifað séu 12 klukkustundur liðnar frá því Orðið á götunni sagði frá þessum mistökum hefur Samfylking ekki séð ástæðu til að leiðrétta mistökin eða koma með neinar útskýringar hvernig stendur á þessu.

Ætli mönnum finnist bara eðlilegt þar á bænum að Oddvitin fái fleiri atkvæði en eru talin?

Jafnframt vekur ekki síður athygli að jafnvel þótt það sé frétt að næst stæsti flokkur í Reykjavík sé ekki fær um að framkvæma prófkjör án þess að klúðra því, þá hafa fjölmiðlar ekki séð ástæðu til að birta fréttir af þessu.

Af hverju skildu fjölmiðlar ekki birta fréttir af þessu?

Fjölmiðlar voru uppfullir af því í seinustu viku að þátttaka hefði verið léleg hjá Sjálfstæðisflokknum. Þótt þáttaka í Sjáflstæðisflokknum hafi ekki verið eins og best hefur verið, þá kusu tæplega 3 sinnum fleiri í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins og jafnframt kusu hlutfallslega fleiri í prófkjörinu af kjörskrá hjá Sjálfstæðisflokknum en hjá Samfylkingunni.

Það verður fróðlegt að vita hvort sama umræða eigi eftir að skjóta upp kollinum eða hvort fjölmiðlamenn eigi eftir að þegja þunnu hljóði um arfa lélega þáttöku í prófkjöri Samfylkingarinnar. Það að nærst stærsti flokkurinn í Reykjavík skuli eingöngu fá rúmlega 2500 til að kjósa ættu að vera stór fréttir, til samanburðar er áhugavert að skoða þáttöku í aðalfundum Heimdalllar en algengt er að þeir séu helmingur af þáttöku í prófkjöri Samfylkingarinnar. th.

Óðinsmjöður

Í dag mun Óðinn bjóða til Óðinsmjaðar en þetta er gert til að létta lund félagsmanna og vina.

Mjöðurinn fer fram í dag föstudag í Valhöll á milli 18-20.

Allir vinir Málfundafélagins eru boðnir velkomnir.

nonni

"Sjálfstæðisflokkurinn olli hruninu",Framsóknarflokkurinn olli hruninu", "allir útrásarvíkingar eru glæpamenn". Þessi slagorð eru á ferð og flugi um allt samfélagið um þessar mundir og eru í sannleika sagt, farin að ergja mig allverulega. Samt veit ég það, að eftir nokkur misseri, þegar allt er komið í lag verða flestir búnir að gleyma öllu. En þá tekur einhver önnur vitleysa við, kannski finnst mönnum þeir vera orðnir aftur ríkir og þá er í lagi, að taka lán fyrir öllu sem hugurinn girnist. Kannski verðum við þá aftur mest og best í heimi? Þegar því tímabili líkur, tekur við tími slagorða og útþynntra frasa. Það er eins og þjóðin þekki ekki sjálfa sig.

Við erum svo örsmá þjóð, að við getum tæplega staðið undir nafninu þjóð. Samt höfum við náð undralangt á skömmum tíma. Það er vegna framtakssemi einstaklinga, sem hafa lyft grettistaki til að koma okkur á þann stall sem við erum. Við megum að sjálfsögðu ekki gefast upp, því við eigum möguleika á, að verða raunverulega rík þjóð, ef við hugsum rökrétt og vinnum að því hörðum höndum.

Frá upphafi lýðveldistímans og jafnvel lengur, höfum við verið í stöðugri barátu við verðbólgu og fylgikvilla umframeyðslu. Við gerum nefnilega svo miklar kröfur til lífsins, en minni kröfur til okkar sjálfra. Flest rök hníga að því, að við höfum alltaf lifað um efni fram. Til að hafa viðurværi sjálfum mér og mínum til handa, hendist ég um allan sjó á togara, því ég hef enga menntun af að státa. Ég hef sem sagt takmarkaða þekkingu á hagfræði og skyldum fræðigreinum, ég reyni eingöngu af veikum mætti að þröngva heilaræflinum mínum til að meðtaka og skilja þær upplýsingar sem tækar eru. Oft er heilinn minn þreyttur, en hann reynir að vinna sitt starf af ýtrustu kostgæfni, fyrir kröfuharðan eiganda sinn, þannig að ég verð að taka viljann fyrir verkið.

Það er augljóst mál, að útflutningur skiptir höfuðmáli fyrir efnahag þjóðarinnar, einnig það, að leita allra leiða til að laða erlent fjármagn til landsins. Það sem vinstri hagfræðingar gera sér ekki grein fyrir, það skil ég, sjóararæfillinn með ómenntaða heilann. Skattahækkanir og almennur vandræðagangur skilar okkur ekki neinu. Við þurfum, að sýna auðmýkt og laða til okkar erlent fjármagn, næstum því að grátbiðja útlendinga um að koma hingað. Erlendir fjármagns og fyrirtækjaeigendur standa ekki spenntir  í biðröð, til þess eins að fá að vera með starfsemi á Íslandi . Hvers vegna ættu þeir að hafa áhuga á því? Þess vegna verðum við að laða þá til okkar með allskyns gylliboðum og skattaívilnunum. Þeir sem vilja koma hingað eru aðallega álframleiðendur. Ég er enginn sérstakur aðdáandi álvera og heldur hef ég ekkert á móti þeim sem slíkum. En af þeirri einföldu ástæðu, að þeir eru tilbúnir að koma, þá eigum við að sjálfsögðu að bjóða þá innilega velkomna. Álver eru nefnilega í hópi okkar stærstu skattgreiðenda og þeir borga starfsfólki sínu gott kaup, ásamt góðum starfskjörum öðrum. Það sem mestu máli skiptir er, að þeir eru reiðubúnir til að koma hingað strax.

Vinstri grænir froðufella ef þeir heyra minnst á álver. Vissulega er mengun hluti af starfseminni, en þessi mengunarumræða er komin út í öfgar. Einhverjir fræðingar komust að því, að fret úr afturenda nautgripa væri skaðlegt umhverfinu. Ekki veit ég hvort það gildir um vindlosun annarra lífvera, en ef svo er, þurfa grænmetisætur í flokki vinstri manna að endurskoða sitt mataræði. Í þeim hópi ku vera einstaklingar sem aðhyllast hráfæði og  hollustu , ýmsir baunaréttir falla í hóp hollusturétta. Getur ekki verið að vindgangur sem orsakast af baunum sé skaðlegur umhverfinu? Fnykurinn af vindlosun eftir baunaát er slíkur, að vindlosun nautgripa veldur ekki svo slæmri lykt, í samanburðinum. Ef ég væri leiðtogi náttúruverndarsinna sem að vinstrinu hallast, tækist mér örugglega að beina .þeim frá baunaáti í átt að kjötáti, svo vitlausir og leiðitamir eru þeir. Enda vinna þeir fæstir ærlegt handtak sem skilar raunverulegum tekjum.

Ríkisstjórnin hefur skýra valkosti. Annað hvort að losa sig við ranghugmyndir um heiminn, eða hætta stjórnmálaþátttöku fyrir fullt og allt.

 

 

Aðeins meira um Ice save.

Nú er það svo, að ríkisstjórninni hefur tekist að keyra í gegn eitt af sínum helstu áhugamálum, Ice save málinu, í mikilli andstöðu við þjóðina. En vinstri menn eru sjálfum sér líkir, alltaf þykjast þeir vita betur en þjóðin, þótt í öðru orðinu tali þeir um beint lýðræði.

Beint lýðræði á bara við í málum þar sem þjóðin er þeim sammála.

En hvaða rök koma þeir með máli sínu til stuðnings?

"Okkur ber siðferðileg skylda að borga".

Fyrir þúsundum ára komu menn sér saman um ágæta aðferð til að jafna ágreining manna á meðal. Það heitir setning laga. Og til að koma í veg fyrir óþarfa ágreining og þrætur, fóru menn að skrá niður lögin. Þjóðir komu sér saman um ákveðin lög til að koma í veg fyrir styrjaldir og deilur, ESB lögin eru meðal annars samin í þessum tilgangi.

ESB lögin segja hvergi að okkur beri skylda til að borga, a.m.k. ekki með óyggjandi hætti. Eða hvers vegna telja menn að Bretar og hollendingar hafi ekki viljað fara með Ice save málið fyrir dómstóla?

Ef tveir aðilar eiga í deilum og hafa ólík sjónarmið sem erfitt er að sætta, þá eru dómstólar góð leið, (þetta var líka fundið upp fyrir þúsundum ára, voðalega tekur það vinstri menn langan tíma  að átta sig á þessu). Hvernig getur annar aðilinn í deilumáli neitað dómstólaleiðinni og ætlast til þess að fallist sé á hans sjónarmið? Jú það er hægt ef Svavar og Indriði eru hinum megin borðsins.

Þetta er mjög vandræðalegt mál fyrir íslendinga. Viljum við að alþjóðasamfélagið telji okkur rolur og vesalinga? Þetta eru þau skilaboð sem "hin tæra vinstri stjórn" hefur sent umheiminum.

En eigin þjóð, henni er enginn miskunn sýnd. Hún skal fá að borga með góðu eða illu, skuldir sem hún hefur ekki stofnað til.

Bresk lögfræðistofa kemur með góð lagaleg rök, sem hægt hefði verið að nota á viðsemjendur okkar. Fjármálaráðherrann segir þá, að það sé ekkert að marka þessa lögfræðinga, þeir hafi ekki allar forsendur fyrir framan sig.

Menn muna kannski eftir því, þegar Eva Joly kom með ágæta málsvörn okkur til handa í erlendum blöðum. Aðstoðarmaður forsætisráðherra brást hinn versti við, og gaf í skyn, að hún væri að skipta sér af málum, sem henni kæmi ekki við.

Finnst fólki það ekkert skrítið, þegar ríkisstjórnin reynir af öllu afli, að kveða niður öll rök, sem hugsanlega koma sér vel fyrir okkar málstað.

Eru stjórnarherrarnir kannski að leita allra leiða, til að sannfæra fólk um "meint klúður sjálfstæðismanna"? Þeir virðast ætla að refsa þjóðinni grimmilega fyrir að hafa kosið Sjálfstæðisflokkinn, hrunið kemur minnst við þá.

Þeir hafa þrátt fyrir allt ágæt laun og nokkuð trygga vinnu, meðan fólk er nógu vitlaust til að kjósa þau.

Vinstri menn hafa alltaf verið tilbúnir til að gera allt, þá meina ég allt, til að fá að vera í ríkisstjórn.

Og sumir eru svo vitlausir að kjósa þau aftur og aftur og aftur, en eftir þetta klúður, trúi ég því, að kjósendum þeirra fækki til muna, það yrði til heilla fyrir þjóðina ef sem fæstir myndu kjósa þau.

 

                                 Jón Ríkarðsson.

Borgarstjórnarkosningar.

Í vor verður kosið til borgarstjórnar og þá ræðst hvort skynsemin ræður ríkjum eða heimskan. Fólk á að bera virðingu fyrir atkvæði sínu, en hvorki að kjósa eitthvað út í bláinn, né taka gönuhlaup í fylgd tilfinninga sinna. Hvernig stendur á því að frá 1991-2008 var hér góðæri mest allan tímann? Sjálfstæðisflokkurinn var við völd, reyndar er það svo að síðustu árin, voru gerð mistök. Það er vandasamt að höndla langt góðæristímabil. Hvernig stendur á því að á sama tíma og ríkissjóður blómstraði var mikil skuldaaukning og skattahækkanir hjá Reykjavíkurborg? Vinstri flokkarnir voru við völd.. Er það tilviljun, að mestu framfara og hagsældartímabil eiga sér stað þegar sjálfstæðismenn eru við stjórnvölinn? Það er kominn tími til að fólk hugsi og leiti sannleikans. Ef einhver er ósammála þessum staðhæfingum, þá ætti viðkomandi að finna rök máli sínu til stuðnings. Að segja að "helvítis íhaldið" eyðileggi alla hluti, eru ekki rök heldur orðagjálfur. Ef ég fer með rangt mál, óska ég leiðréttingar og skipti fúslega um skoðun ef rökin eru sönn. Það ríkir "tær vinstri stjórn" í landsmálunum, Sjálfstæðisflokkurinn er við völd í borginni.

Hin "tæra vinstri stjórn" byggir upp norrænt velferðarkerfi. Hvernig gerir hún það? Með því að hækka skatta og flækja skattkerfið til muna.

Hin "tæra vinstri stjórn" slær skjaldborg um heimilin, og hvernig gerir hún það? Stjórnarherrarnir stuðla að hækkun afborganna á húsnæðislánum og blekkja fólk, með því að lækka afborganir tímabundið og auka þær svo til muna.

Hvað gera sjálfstæðismenn í borginni? Þeir neita að hækka skatta, þrátt fyrir óskir þess efnis frá vinstri vængnum. Þeir vita sem er, að fólkið ræður ekki við meiri byrðar.

Sjálfstæðismenn vernda störfin í borginni, því þeir vita að atvinnuleysi er böl, sem bitnar mest á hinu opinbera.

Sjálfstæðismenn neyðast til að skera niður útgjöld, það er eðlilegt. En vinstri vængurinn segir að fólk finni fyrir því. Vitanlega verða einhverjir varir við niðurskurð, annað er óhjákvæmilegt. 

"Hin tæra vinstri stjórn" er alfarið á ábyrgð þeirra sem kusu hana yfir sig. Vinstri menn lofa alltaf skattahækkunum og ýmiskonar dellu, þeim er ekki sjálfrátt. En þeir kjósendur sem vilja nota atkvæði sitt af skynsemi, kjósa sjálfstæðisflokkinn. Vitanlega eru sjálfstæðismenn breyskir og gera mistök, en sá vegvísir sem þeir nota, er skynsamlegri heldur en draumóra félagshyggjuflokkanna.

Gleðileg jól

Málfundafélagið Óðinn óskar félagsmönnum sínum og landsmönnum öllum gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.

Við þökkum sjálfstæðismönnum samstarfið á árinu sem er að líða og hlökkum til næsta árs.                Stjórnin.

Um frelsi.

Að vera frjáls maður í frjálsu landi, er vanmetin auðlynd hjá þeim einstaklingum sem þekkja ekkert annað. En frelsi er ekki sjálfgefið, það þarf að berjast fyrir því. Frelsið gerir líka miklar kröfur á fólk, sumir hafa hvorki þroska né burði til að standast það. Eigum við þá að fórna frelsinu vegna nokkurra einstaklinga, sem kunna ekki að umgangast það? Eigum við þá ekki að banna áfengi af þeirri ástæðu, að margir kunna ekki með það að fara? Eða sælgæti og feitan mat? Flestum finnst það fáránlegt, einhvers vegna þá að banna frelsi?

Sjálfstæðisflokkurinn boðar frelsi og sjálfstæði. Flestir fögnuðu því mjög, en þegar barnalegt og óþroskað fólk misnotaði það, kenndu margir Sjálfstæðisflokknum um. Það er álíka vitlaust og að kenna lögleiðingu áfengisneyslu um, ef einhver í ölæði ræðst á fólk, brýtur allt og bramlar. Það var auðvitað heimskum fjármálamönnum um að kenna hvernig fór en ekki Sjálfstæðisflokknum . En að taka ábyrgð á eigin gerðum, það er fáum gefið. Menn hafa kennt auðveldu aðgengi að húsnæðislánum um hækkandi íbúðarverð, það er ekkert annað en þvæla. Frjáls markaður samanstendur af tveim aðilum, kaupanda og seljanda, þeir koma sér saman um verð. Á íbúðarmarkaði gaf kaupandinn allt frá sér og samþykkti uppsett verð seljanda. Það þarf varla að taka það fram, að ekki er hægt að setja upp verð, sem enginn vill borga.

Svo er það kvenfrelsið og jafnréttisumræðan. Konur hafa sömu möguleika og sama frelsi og karlar, að sjálfsögðu. Konur eru klárar í fjármálum og fluggreindar upp til hópa. Konur eru mun þróaðri og fullkomnari en karlar, þær geta fætt af sér nýt líf, þær geta sinnt einu af erfiðari og mest krefjandi hlutverkum sem til eru, húsmóðurhlutverkinu og uppeldi barna betur en flesti karlar. Það segir líka sitt, að sagt hefur verið um flest mikilmenni sögunnar, að þeir hafi haf ráðholla konu. En þessar elskur eru svo hógværar og lítillátar, það er ástæðan fyrir hinu margumtalaða launamisrétti. Á frjálsum markaði þarf fólk að sækja sitt. Þessi umræða boðar líka mikla einföldun, það eru líka til hógværir og lítillátir karlar, sem sitja ávallt á hakanum, þegar um stöðu og launahækkanir er að ræða. Ef konum væri almennt mismunað væru náttúrulega engar konur í ábyrgðarstöðum. Konur þurfa sjálfar að berjast fyrir sínu, ekki með aðstoð lagasetninga, heldur að sýna fram á eigin ágæti.

Svo er það frelsi til að græða mikla peninga og verða moldríkur. Frelsarinn sagði á sínum tíma, að maðurinn ætti að uppskera eins og hann sáir. Vinstri mennirnir segja, að það eigi að taka af þeim sem uppskera of mikið, til að gefa lakari sáningamönnum. Þetta er enn eitt dæmi um hugsanavillu vinstri manna. Við höfum öll val. Sumir kjósa að fórna sínu lífi í vinnu, til að uppskera mikið fé. Aðrir kjósa að sá meiru í fjölskylduna, þannig að þeir uppskera nánari fjölskyldutengsl og minna fé. Þetta má ekki eyðileggja með öfund, illgirni og vondum lagasetningum. Þjóðin þarf á öllum að halda, hvernig sem þeir kjósa að sá sínum fræjum. Peningar eru grunnur nútímasamfélags, án þeirra fær ekkert samfélag staðist. Þeir peningar sem koma erlendis frá nýtast best, þannig að stjórnvöld eiga frekar að einbeita sér að þeim, heldur en að vera að ráðast á dugnaðarmenn og skattpína þá.

Frelsið eykur þroska, það gera mistökin líka. Enginn framþróun í heimunum hefur átt sér stað án mistaka og mörg mistök hafa haft hörmulegar afleiðingar. Við getum huggað okkur við, að afleiðingar mistaka okkar á fjármálamarkaði valda okkur aðeins erfiðleikum á peningasviðinu. Sum mistök sem hafa orsakast af leið til framþróunar, hafa kostað mörg mannslíf, nægir þar að nefna þróun fiskveiða við Íslandsstrendur. Ef við sleppum reiðinni og einbeitum okkur að því, að vinna okkur upp úr erfiðleikunum, þá erum við sigurvegarar.Og munum, að meðan við glötum ekki frelsinu, þá eru okkur allir vegir færir

 

Snarbrjálaðar skattatillögur ríkisstjórnarinnar.

Tilfinningaríki eldhuginn Steingrímur J. Sigfússon, brást reiður við auglýsingum fyrir síðustu kosningar, sem vöruðu við skattahækkunaráráttu vinstri manna. Kannski hefur kallræfillinn ekki ætlað sér að hækka skatta, en eðlið segir alltaf til sín. Vinstri menn hafa óseðjandi þörf fyrir skatahækkanir og hafa ekki verið í ríkisstjórn árum saman, þannig að þeir hafa verið komnir í mikla og krefjandi þörf. Fjörugir, eins og beljur sem hleypt er út á vori, hækkuðu þeir skatta umtalsvert og bættu um betur, lögðu til hækkun á flækjustigi skattkerfisins. Þeir verða hálfórólegir ef kerfið er einfalt og þægilegt.

Það er í lagi að rækta sín áhugamál, en þegar tómstundariðjan bitnar harkalega á saklausu fólki, þá fer gamanið að kárna. Steingrímur skammaðist mjög yfir skattalækkunum fyrri ríkisstjórnar, honum fannst galið að lækka skatta í þenslu. Eftir á að hyggja var margt til í því hjá honum. En verra er að hækka skatta í samdrætti. En hann hefur aðstoðarmann, sem gælir við eyru hans með orðum eins og að skattahækkanir geti aukið hagvöxt, það hefur ekki orðið til að minnka áráttuna. Og að koma með þessar fjölþrepa hugmyndir, teljandi fólki trú um, að þær séu upphafið að einhverju "norrænu velferðarkerfi.Það er deginum ljósara, að flækjurnar sem fylgja svona þvælu, snarauka kostnað ríkisins við eftirlit á skattaskilum borgaranna. Og ætlast til að hinn almenni launamaður, sem í dugnaði sínum vinnur tvö störf til að sjá fyrir sér og sínum, fylgist með skattskilum atvinnurekenda er út í hött. Það ætti að vera nóg að þræla myrkranna á milli, menn geta ekki bætt á sig eftirlitsstörfum fyrir skattinn að auki. Hvar eru "Raddir fólksins"? Þögnuðu þær, eftir að vinstri stjórnin komst til valda? Eða er það rétt sem sagt er, að Steingrímur Joð hafi tjáð Geir H. Haarde, að Vinstri grænir hefðu kunnáttu til að beita málþófi og væru flinkir að skipuleggja mótmæli?

                                               Jón Ríkharðsson.

Sjálftæðisflokkurinn og hinir flokkarnir.

Í frjálsu lýðræðisríki eiga að fara fram upplýstar umræður og skoðanaskipti. Sumir halda því fram, að það sé nánast enginn munur á stjórnmálaflokkunum, "þetta sé allt sama spillingin". Við nánari skoðun kemur í ljós, að fullyrðingin er röng. Sjálfstæðisstefnan boðar frelsi á meðan hinir flokkarnir vilja meiri forsjárhyggju og þvingaðan jöfnuð. Sjálfstæðisstefnan hefur staðið styrk og óhögguð í 80 ár, meðan hinir flokkarnir hafa stöðugt verið að breyta um stefnu og áheyrslur.

Framsóknarflokkurinn byrjaði sem bændaflokkur, Alþýðuflokkur og Alþýðubandalag átu sitt upphaf í sósíalistastefnu. Hvort tveggja lýsir mikilli skammsýni, því enginn stjórnmálaflokkur getur stjórnað þjóð með trúverðugum hætti, ef hann hallar sér að einum þjóðfélagshópi umfram annan. Framsóknarflokkurinn er ennþá að gera það upp við sig, hvorum megin miðjunnar hann á að vera.Samfylkingin segist vera jafnaðarflokkur og Vinstri grænir stimpla sig sem sósíaldemókrata.Í upphafi jafnaðarstefnunnar var boðað, að allir ættu að hafa sömu tekjur, hvaða stöðu sem þeir höfðu í samfélaginu, sósíalistar voru........., eina sem mér dettur í hug  í sambandi við stefnu sósíalista eru óprenthæf lýsingarorð úr fjölbreyttu orðasafni togarasjómanna, þannig að ég segi bara kjánar og læt það nægja. Jafnaðarmenn og sósíalistar hafa þroskast í áranna rás og það er vel. En í hvaða átt? Í áttina að sjálfstæðisstefnunni, þannig að er ekki betra að varast lélegar eftirlíkingar og kjósa þá, sem hafa þróað bestu stefnuna í 80 ár?  Við höfum slæma reynslu af stjórnum vinstri flokkanna, þeir stuðluðu aldrei að löngum hagvaxtaskeiðum. Skattahækkanir virka ekki vel, hvorki í þátíð, nútíð né framtíð.

Mistök hafa verið gerð af öllum flokkum, bæði stór og smá. Grandvaraleysi sjálfstæðismanna í aðdraganda hrunsins, ásamt hinni stóru alþjóðlegu fjármálakreppu olli okkur stórum vanda, en ekki má gleyma því sem var vel gert í þeirra tíð. Ég er þakklátur fyrir, að það sat ekki vinstri stjórn sl. 18 ár. Þjóðin er í betri stöðu en hún hefði getað orðið, vegna þess að sjálfstæðismenn greiddu niður skuldir, meðan vinstri menn vildu stórauka útgjöld ríkisins, á landsfundi Vinstri grænna árið 2007 var Steingrímur Joð í "2007 gírnum", hann vildi fría heilbrigðisþjónustu fyrir alla, gjaldfrjálsa leikskóla og guð veit hvað. Í hvaða stöðu ætli við værum, ef hann hefði verið við völd? Gleymum ekki R-listanum, þar voru allir vinstri flokkarnir innanborðs. Í góðæri og mikilli uppsveiflu hækkuðu skuldir borgarinnar um mörghundruð prósent og útsvar hækkaði umtalsvert í þeirra tíð. Munum að allir stjórnmálamenn geta gert og gera mistök, eins og allir menn. Sjálfstæðismenn viðurkenna þau undanbragðalaust, en vinstri menn ekki. Þeir kenna bara sjálfstæðismönnum um þau. Ef fólk vill stjórnmálamenn sem aldrei gera mistök, er gott ráð að stofna bænahóp og bjóða Jesú Kristi að koma hingað og stjórna. Hann er eini fullkomni maðurinn, sem fæðst hefur.

                                                 Jón Ríkharðsson

                                                      sjómaður.